De buurt in Amsterdam waar Fabian altijd rondhing.

Zuchtend van blijdschap keek hij Lily aan. ''Heerlijk om weer even terug te zijn.'zei hij met een brede glimlach en hij omhelsde haar weer innig. Hij plantte een kus in haar nek en keek toen vol tevredenheid naar 'zijn' buurtje. Van een afstandje zag hij een luidruchtige groep aankomen. 'Daar komen ze al aan.'zei hij met een grote zelf ingenomen grijns. En eventjes later stond de hele groep voor hem. Allemaal vrienden en vriendinnen die enthousiast zijn naam riepen en hem knuffelenden.
Een paar meisjes herkende hij vaagjes, ooit werkten ze voor hem. Maar hij is er nu volledig mee gestopt. 'Geweldig om terug te zijn.'zei hij en voor dat hij het wist kreeg hij een joint in zijn handen gedrukt. Hij had zichzelf gesweerd om dat daar niet te doen, maar nu hij zo er naar keek was de verleiding te groot om er nu niet één te nemen. Hij nam gelijk een hijsje en glimlachte nog eens breed. 'Ik stel voor om vanavond meteen de hele nacht te feesten in de club.'besloot hij. 'Akkoord?'
Ze knikten instemmend en mompelden/zeiden/riepen dingen van 'Oh het is zo goed dat je weer terug bent.'
Zijn ego steeg weer naar een behoorlijk punt en hij keek Lily aan. Ondanks ze altijd goed bevriend waren, had er nooit echt een relatie ingezeten. Hoewel ze vaak genoeg zoenden en ook wel met elkaar naar bed zijn geweest. Maar op de één of andere manier bleef het altijd puur vriendschappelijk. Hij bekeek haar nog eens goed, een zwak zou hij altijd voor haar blijven hebben.