Magic Highschool
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Magic Highschool

Magic Higschool RPG.


You are not connected. Please login or register

De planeet der duisternis/Ayao (Alecia's huis)

2 posters

Go to page : 1, 2, 3  Next

Go down  Message [Page 1 of 3]

Gast


Guest

Aangezien Ayao gezien word als 1 staat kan ik niet precies plaatsen waar ze woont in Ayao. Haar familie doet ook niet de moeite dat ze gemakkelijk te vinden zijn. Integendeel zelfs, hun Huis is omringt door een duister woud van kilometers lang. Hier schuilen duistere wezens vaak rond en beschouwen de bossen als hun thuis ookal is de grond eigendom van de familie Del Coure. Hun huis Is al eeuwen lang oud maar nog altijd in perfeckte staat. Er zijn niet veel bedienden waarmee er word duidelijk gemaakt dat de familie erg gesteld is op hun privacy. Alle bedienden zijn als jonge slaven gekocht (niet ouder dan tien) en geen enkele uitgezondert 3 mogen het kasteel ooit nog verlaten. (voor boodschappen enz.) Een bediende is geen mens maar een meubelstuk in de ogen van iedereen die daar woont. De bedienden zijn dan ook dat gaan geloven aangezien ze al van ongerveer hun 7 jaar hun dat word wijsgemaakt.

belangrijke info:

Vader: Hij heeft een politiek beroep waarmee hij veel macht kan en heeft opgeijst. Hij heeft dus een hoog aanzien en is gevreest bij vele mensen en wezens.

Moeder: Woont in finland dus zul je niet zien

Grootmoeder: Is een oude poppenmaakster. Nu wilt ze van Alecia dat ze zo veel mogelijk op een pop lijkt wat zeer onaangenaam is voor Alecia. Ze word niet meer behandelt als een vampier maar als een pop.

Amaya: Het jongere nichtje van Alecia (heel creepy kind)

toegang: alleen op afspraak :3

Gast


Guest

De enorme deuren werden voor Alecia geopend waardoor ze meteen de grote hal in kon stappen. Voor even bleef ze staan en keek ze naar haar vader en groomoeder die tussen de twee trappen stonden. Sinds wanneer heeft hij de tijd om thuis te zijn? En wanneer zal zij eens niet thuis zijn. Op een meter
afstand van de deur, stonden 4 bedienden met een levenloze blik in hun ogen. Hun uniform sloot perfeckt om hun lichaam heen, als je het niet zou weten dat ze leefden zou je denken dat het standbeelden zijn. Alecia stapte de hal in die haar met een kil gevoel verwelkoomde. De deuren sloten achter haar dicht waardoor alles wat buiten het huis afspeelde werd afgesloten van alles en iedereen binnenin.



De planeet der duisternis/Ayao (Alecia's huis) Screenshots_31583



Last edited by Alecia. on Tue Oct 06, 2009 6:55 pm; edited 2 times in total

Gast


Guest

Haar vader keek haar niet al te verwelkoment aan. Ze wist dat hij haar haatte. Waarom? Dat wist ze dan weer niet. Misschien had haar grootmoeder zijn geest verziekt met al haar valse leugens. 'Alecia! welkom thuis!' Amaya kwam van achter haar grootmoeder vandaan en glimlachte onschuldig.


De planeet der duisternis/Ayao (Alecia's huis) Uminekononakukoroni1

Gast


Guest

Amaya keek met grote ogen naar de oudewetste klok die eigenlijk als versier stuk diende. 'ooo!, je bent laat'
Alecia haar ogen schoten naar de klok. Idderdaad, ze was 2 minuten later dan verwacht. Ze keek haastig naar haar grootmoeder haar reactie.
Ze kreeg alleen maar een vernietigende blik terug waar Alecia altijd de kriebels van kreeg. Ze beet op haar tanden voor een soort van steun. Zo lang mogelijk bleef ze haar grootmoeder in de ogen kijken maar het was angstaanjagend. Amaya haar stem maakte een vrolijk sprongetje.
'oompje, gaan we nu dan eten? ik heb honger!' Alecia haar vader knielde en glimlachte vriendelijk naar Amaya. 'natuurlijk, je hebt lang genoeg moeten wachten' Hij keek na die woorden naar Alecia waardoor zij meteen een slecht gevoel kreeg.

Gast


Guest

Valentine (alecia's vader) pakte Amaya op en liep samen met haar de trap op. De bedienden liepen 1 voor 1 de hal ook weg waardoor Alecia en haar grootmoeder de enigste over waren. Olivia liep langzaam naar alecia toe. 'je stelt me teleur...' Op een tedere mannier streelde ze met haar verouderde vingers over Alecia's haar. 'je bent lelijker geworden. Die school is slecht voor je huid...' Met haar wijsvinger gleed ze over Alecia's lijkbleke wang. 'je bent verbruind in je gezicht. Het is niet meer zo wit als voordien...' Alecia slikte bij die woorden. Er was iets aan haar grootmoeders stem dat haar angst aanjaagde.

Gast


Guest

Olivia draaide haar rug naar Alecia om en liep weer met het zelfde trage tempo naar de trappen 'het eten is klaar over een half uur, zorg dat je op tijd bent' Zodra ze haar voet op de eerste trede had gezet kwamen vier dienstmeisje naar Alecia toe die haar begeleide naar haar kamer.

Gast


Guest

Alecia's kamer is redelijk groot. In het midden tegen aan de muur staat er een hemelbed met donker paarse kussen en dekens. Aan die zelfde muur zijn en 2 lange ramen waarvan de gordijnen momenteel toe zijn. um... er hangt een schilderij van haar grootmoeder met Alecia op de schoot toen ze nog 7 jaar was. Voor de rest hangt er nogal een kille sfeer in de kamer alsof vroeger er iemand is vermoord, zo'n sfeer hangt trouwens in heel het huis rond

Alecia voor de spiegel terwijl diensmeisjes haar een nieuwe jurk aanklede. Ze had een triestige blik in haar ogen die ze probeerde te verbergen. Het waren altijd al haar ogen geweest die haar ware gevoelens verrade en haar grootmoeder wist dat maar al te goed.
Achter haar zag ze in de spiegel dat de deur voorzichtig werd opengedaan. Kort daarna liep Amaya zorgeloos de kamer in en kwam ze nieuwsgierig naast Alecia staan. Haar uitdrukking veranderde naar vrolijk naar emotieloos 'je ziet er maf uit in die jurk' even hield ze die zelfde uitdrukking op haar gezicht maar al snel veranderde haar lippen in een valse glimlach.




De planeet der duisternis/Ayao (Alecia's huis) Snapshot20090720102607

Gast


Guest

Alecia keek vanuit haar ooghoeken naar Amaya die op een griezelige mannier aan het lachen was. Ze had een hekel aan die lach en aan haar. Ze wist alecia altijd in de problemen te werken zonder zelf nadelen aan over te houden.

Gast


Guest

'zwijg' siste Alecia. Amaya was meteen stil en keek gechokeerd naar Alecia. 'oma zegt toch dat jij niet mag praten?' Alecia keek naar haar spiegelbeeld. Een dienstmeisje borstelde haar haar op een voorzichtige manier. Haar kleed paste perfeckt. Het maakte haar bang om zich zelf zo te zien. Ze zag er werkelijk uit zoals een pop.

Gast


Guest

'ik ga het oma zeggen' Alecia keek geschrokken naar Amaya. 'niet doen!' Door die noodkreet schoot Amaya in de lach. 'je bent grappig wanneer je emotie toont !' Alecia beet op haar tanden en keek weer haastig voor zich in de spiegel. 'ik heb je liefy gezien' klonk ze plagend. Alecia haar tijd stond voor even stil. 'waar heb je het over?' Amaya hield haar hoofd schuin. 'waauw, op jouw school hebben ze je leren praten' ze eindigde die zin met een speels en tegelijkertijd vals lachje.

Gast


Guest

Ze keek Amaya doordringent aan. Hoe langer ze bij dat kind was hoe meer ze haar begon te haten. 'Alecia-chan, ik heb je toekomstig liefje gezien, oma heeft hem uitgekozen.' Alecia reageerde niet op wat Amaya allemaal zei. Meestal waren het toch alleen maar leugens ookal besefte ze dat dit waarschijnlijk geen leugen was. 'hij is de zoon van 1 of andere rijke meneer' Weer lachte ze. 'oma heeft zelfs al de trouwdatum uitgekozen. Ze zegt dat het de week na je verjaardag zal zijn. Zo! nu je dat weet kun je er al weeeeken lang op uit kijken tot de dag aanbreekt. Als ik jou was zou ik er maar dan voor zorgen dat je emoties niet meer zichtbaar zijn anders zal oma je opsluiten en misschien deze keer echt verdrinken!' Ze liep lachend naar haar bed en begon op en neer te springen waardoor de lakens en kussen overhoop kwamen. 1 van de dienst meisjes keek verontrustend naar Amaya maar ging er niet op in. De deur werd opengedaan en een bediende met rank A (hij heeft dus meer aanzien dan andere bedienden) verwitigde Alecia dat ze werd verwacht in de eetzaal. 'oma zegt ook dat je van school word gehaalt zodra je bent getrouwd!'

Gast


Guest

Na die woorden balde Alecia haar vuisten. Zwarte schaduw slierten vangde ze op in haar hand die samen een bol vormde. Ze keek Amaya op een
waarschuwende mannier aan. 'zwijg...' siste ze weer terwijl ze zag hoe Amaya met grote bange ogen naar Alecia's handen keek. Even bleef
Amaya met schrik naar Alecia staren maar dat veranderde al snel. 'het is hier saai!' Met een vrolijk sprongetje sporng Amaya van het bed af en liep
de kamer uit.

Gast


Guest

~later na het eten wat dat is de moeite niet waart om neer te schrijven~




Alecia was alleen op haar kamer met alleen maar kaarsen om alles te verlichten. Met een elegante beweging schoof ze het grordijn lichtjes opzij
waardoor ze het landschap buiten kon zien. Alles was donker, als ze een aardling was geweest had ze niks kunnen zien maar ze zag alles perfeckt.
Het was volle maan dus haar vampier krachten stonden toe dat ze het bloed door ieder levend wezen zag stromen. In het woud dat hun huis omringde zag ze levende wezens zich voortbewegen.

Gast


Guest

Ze was gefacineert door het bloed. Ze kon perfeckt volgen wat alle wezens die in haar gezichtveld waren wat voor bewegingen ze deden.
Zachtjes werd er op haar deur geklopt als waarschuwing dat er iemand ging binnenkomen. Normaal betekent kloppen dat er word er gevraagt
om binnen te komen. Maar aangezien haar grootmoeder Alecia verplicht te zwijgen is die regel ietsje veradert. Amaya kwam vrolijk naar binnengewandelt.
Nieuwsgierig kwam ze naast Alecia staan en trok ze ongeduldig aan haar kleed. 'waar kijk je naar Alecia-chan?'

Gast


Guest

ALecia reageerde niet en keek Amaya zelfs niet eens aan. 'Alecia-chan....' De toon waarop ze sprak klonk speelsmet andere woorden gevaarlijk.
'hoe is het m' Amaya keek totaal verast. Scheel keek ze naar haar mond die was bedekt met Alecia's hand.

Gast


Guest

Met een ruk trok ze het er weer van af. 'ok, ik zeg al niks meer' Met een boos gevoel kruiste Amaya haar armen en keek ze fronsent naar buiten.
De stilte die daarop volgde was oorverdovent en het was overduidelijk dat Amaya het niet aankon in tegenstelling tot Alecia die er van genoot.

Gast


Guest

-dag 3-


Alecia opende langzaam haar ogen. aan elke kant van haar bed stonden er 2 dienstmeisjes. 'goedemorgen Alecia-chan' Ze leken allemaal de zelfde stem te hebben wat best eng zou zijn voor een buitenstaander. Alecia was het ondertussen al gewoon maar toen ze klein was had ze hun altijd eng gevonden. Hun uiterlijk veranderde ook op hun 18e niet meer. Ze blijven er jong uit zien tot ze vergaan in stof. Slaperig zette Alecia zich overeind en staarde met een doodse blik voor zich uit. Het leven dat je er in zag was verdwenen. De nachtmerrie van haar verleden had haar een bezoek gebracht in haar dromen.

Gast


Guest

Niet veel later was Alecia helemaal aangekleed en stond ze in de muziek kamer. Florian haar leermeester tegelijkertijd haar oom stond stokstil naast Alecia die klaar was om de piano te bespelen. 'laat me horen wat je nog kunt' Alecia wachte seconden om te bedenken wat ze ging spelen. Na haar keuze begon ze goed mogelijk te spelen. Ze wou geen enkele fout maken want ze haatte de gevolgen. Haar mannier van de piano bespelen was teder, net zoals de muziek die ze maakte.



Last edited by Alecia. on Mon Oct 05, 2009 9:25 pm; edited 1 time in total

Gast


Guest

Alles leek perfeckt te gaan tot de laatste noot waar ze met de helft van haar vinger de andere toets ernaats zachtjes drukte. Meteen verstarde ze en luisterde naar de klank die hier kort daarna kwam. In een flits schoof de stoel naar achter en stond Alecia recht met gebogen rug en hoofd omlaag. 'het spijt me!' Haar stem klonk gehaast en redelijk bang.
Florian glimlachte breed. Even zag je een lichte beweging in zijn rechter arm die direckt werd gevolgt door een flits die Alecia op haar knieƫn liet belanden. Florian zijn hand hield haar haar kort bij Alecia's hoofd vast. 'hoe vaak moet ik het je nog uitleggen dat ik geen fouten dult' Zijn greep werd strakker waardoor Alecia met een kort jankgeluid reageerde. Ze drukte haar gebalde vuisten tegen haar benen en drukte haar nagels in de palm van haar hand.

Gast


Guest

'vergeef me...' smeekte ze terwijl ze hem voorzichtig probeerde aan te kijken. Hij glimlachte breed. 'je bent waardeloos, geen enkel talent bezit je. Je mag blij zijn dat je moeder verbied je te laten offeren. Als ik jouw vader was geweest dan had ik me zelfs niet laten beinvloeden van wat "het" heeft gezegt. Welke dreigenmenten er ook maar te boven kwamen, ik zou je hoe dan ook laten offeren.

Gast


Guest

Alecia voelde een brok in haar keel opkomen. Ze liet verloren haar hoofd zakken. Ze zou enorm graag willen tegenspreken maar ze was al van kleins af aan geleert om bang te zijn van de gevolgen. Tegenspreken was geen optie.

Gast


Guest

Langzaam liet Florian haar los en veegde zijn hand aan een witte handdoek af. Het was een teken dat ze onpuur was in zijn ogen. Alecia had nooit geweten waarom hij haar als onpuur beschouwde. Niet hij alleen, haar vader, haar moeder, haar tante, haar grootmoeder en zo'n beetje al de andere familieleden die leven en hebben geleeft. Wat was er zo anders aan haar wat zo verkeerd was? Ze was geen normaal mens, ze was een vampier. Maar dat waren al de andere van haar familie ook. Dus wat hielden ze voor haar geheim.




De planeet der duisternis/Ayao (Alecia's huis) %5Blarge%5D%5BAnimePaper%5Dscans_Katekyo-Hitman-Reborn_mela(0.88)__THISRES__148836



Last edited by Alecia. on Tue Oct 06, 2009 6:55 pm; edited 1 time in total

Gast


Guest

2 uur later stond ze op het balkon van de 4e verdieping. Ze staarde naar de Wereld Der Elementen in gedachten verzonken. Haar handen waren
ingewilkelt met verband. Haar ogen stonden rood van tranen die ze had geprobeerd weg te wrijven. Zachtjes werd er op de deur van haar
kamer geklopt. Een dienstmeisje liep de kamer binnen en zag niet meteen Alecia in de ruilte. Ze schoof de gordijnen opzij en zag Alecia op het balkon staan.
Ze wist ondertussen al dat ze daar alleen maar stond als ze triest was.

https://media.photobucket.com/image/anime%20servant/SereneShadow/Anime%20Girls/flowydress.jpg?o=2

Gast


Guest

Voorzichtig kwam ze op 3 meter afstand achter Alecia staan. Voor een aantal seconden zweeg ze en probeerde ze te zoeken wat Alecia van streek had kunnen maken.
'lady Del Coure, staat u me toe om naar uw handen te kijken?' Alecia knikte, maar het was moeilijk te zien.

Gast


Guest

Ze hield haar handen voor het dienst meisje genaamd Hanako. Voorzichtig wikelde ze het verband van Alecia's handen vandaan. Over heel haar hand waren krassen en snij wonde versprijt. 'was het Meester Florian, lady del coure?' Alecia sloot haar ogen en knikte kort. Hanako raakte voorzichtig 1 van de wonden aan maar Alecia trok haar hand al meteen weer terug. De kleinste aanraking was pijnlijk. 'laat me je handen helen voor de Meesteres dit ziet.' Voorzicht pakte ze weer Alecia's handen vast. hanako klikte het slotje van haar ketting open en hield het flesje dat er aan hing boven Alecia's handen. Met haar wijsvinger drukte ze op een haast te klein om te ziene knopje in bovenaan het flesje.
Aan het uiteinde verscheen er een zilverkleurige druppel. Met een kleine tikje van Hanako viel het neer op de wonden die meteen werden verlicht. Het duurde niet lang voor alleer het licht langzaam weer verdween en er geen spoor meer was van de wonden. Alecia's handen waren weer zoals voorheen. 'lady del coure, u weet dat het drinken van bloed u heelt, waarom weigert u dan bloed te drinken?'

Sponsored content



Back to top  Message [Page 1 of 3]

Go to page : 1, 2, 3  Next

Permissions in this forum:
You cannot reply to topics in this forum